KUCHNIA WOJSKOWA 1796 – 1815 r.
Dla uproszczenia zaprezentowania tradycji kuchni polowej wojsk napoleońskich tej dla prostych żołnierzy będę używał nazwy „kuchnia napoleońska”. Traktuje to jako czasookres Rewolucji francuskiej i jej konsekwencji w życiu całej Europy. Epoka napoleońska poza wojnami dała europejczykom swobodny przepływ ludzi, tradycji w tym kulinarnych, mody, wiedzy szerokorozumianej jak również nowoczesnej administracji. Polskie przysłowie mówi, że podróże kształcą i tak należy traktować niniejsza podróż. Z uwagi rozległość terenu dzisiaj początek oparty na kampanii Moskiewskiej 1812 r . Wszystkie następne będziemy gromadzić na stronie głównej www.legiony1807.eu .
ZACIERKA –
zupa tradycyjnie polska , której podstawą była mąka rozcieńczona z wodą, oraz dodatkiem sezonowym . Mogły to być grzyby, kartofle, zioła, warzywa, jak fasola , marchew, groch. Ale również ryż, pszenica (pęczak), kasza jęczmienna, gryczana. Okazuje się, że zacierka funkcjonowała w całej Europie. Nazwa dzisiaj stosowanych zup bardziej wynika ze smaku, albo egzotycznie brzmiących nazw a często są to zacierki ze specyficznym dodatkiem. Niedawno odbyłem rodzinną podróż w czasie badając historię rodzinną i zacierka była również królową zup . Zacierka zagościła w wojsku z powodu żelaznych racji, które każdy żołnierz dostawał do plecaka, był to zapas na czternaście dni i była to mąka, ziarno, suchary. Reszta była wyzwaniem.
SUCHARY –
rodzaj pieczywa wykonanego z mąki wody i soli, czasem z dodatkiem przypraw.
Dzięki temu, że są tanie i mogą być przechowywane przez długi czas, są często używane w sytuacjach, kiedy inna żywność nie jest dostępna, zwłaszcza w trakcie długotrwałych ekspedycji i wypraw militarnych. Napoleon osobiście polecił na kampanie rosyjską przygotowywać zapasy sucharów w beczkach, aby nie złapały wilgoci i nie uległy zniszczeniu przez zgniecenie. Jak to w życiu bywa plany swoje a rzeczywistość swoje, podczas wielkich przemarszów tabory nie nadążały za wojskiem, wtedy żołnierze przy ognisku piekli swoje suchary z mąki i wody wyrabiali ciasto i piekli je na rozgrzanym kamieniu , czy w popiole ogniska.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz