poniedziałek, 7 maja 2012

Historia zapałki. Pierwsze europejskie zapałki chemiczne pojawiły się w Paryżu w roku 1809 – nazywano je zapałkami tlenowymi lub utlenionymi (les allumettes oxygenees) i nie były zbyt wygodne , bowiem, chcąc zapalić taką zapałkę, trzeba ja było zanurzyć w kwasie siarkowym. Natomiast zapałki do pocierania nazywane tez zapałkami fosforowymi, wymyślono w roku 1831. Były łatwiejsze w użyciu, były jednak niebezpieczne, bowiem fosfor użyty powodował samozapłon. Super czułość ułatwiała użycie wystarczyło potrzeć nawet o gładką powierzchnię i się zapalały. Konstrukcja zapałki przetrwała nie zmieniona do dziś. Zbudowana jest z łatwopalnego drewna , najlepsza jest żywiczna sosna, na końcu tego patyczka z jednej Strony jest umieszczona mieszanka zapalająca patyczek. Tak zapalony patyczek służy do przeniesienia ognia na świecę do pieca, czy fajki lub ogniska. Problem samozapłonu usunięto przez zastosowanie draski, specjalnego miejsca do pocierania zapałki aby nastąpił zapłon siarki i fosforu na zapałce. Fosfor w większości został przeniesiony z zapałki na draskę. Tym sposobem zapałki które znajdowały się w pudełku nie dostawały samozapłonu z powodu pocieranie się siebie. W komunistycznej Polsce tak skutecznie walczono z samozapłonem, że niektóre partie zapałek wcale się nie zapalały. A złośliwcy nawet twierdzą, że kiedyś spalił się sklep z zapałkami i papierosami i gazetami , ponoć wszystko spłonęło poza zapałkami. • 508 – w Chinach wynaleziono pierwsze zapałki, zwane „ognistym calowym patykiem”. Składały się z patyka sosnowego z główką z siarki. • 1805 – w Paryżu Jan Christian Chancel, asystent francuskiego chemika Thenarda, wyprodukował pierwsze europejskie zapałki. Ich zapalenie następowało przez zanurzenie końca specjalnie spreparowanej drewnianej drzazgi w stężonym kwasie siarkowym. • 1826 – angielski aptekarz John Walker wynalazł zapałki składające się z chloranu potasowego, siarczku antymonu i krochmalu. Zapalały się przez potarcie o papier ścierny z powierzchnią wykonaną z mielonego szkła. • 1833 – Anglik S. Jones zaczął produkować w Londynie zapałki fosforowe. • 1836 – w USA w stanie Massachusetts uruchomiono pierwszą fabrykę zapałek z łebkami fosforowymi. • 1845 – chemik Anton von Schrotter uzyskał czerwony fosfor. • 1855 – Szwed J. E. Lundström uruchomił fabryczną produkcję zapałek bezpiecznych tzw. zapałek szwedzkich. • 1893 – Schwierung wynalazł zapałki, zapalające się o każdą powierzchnię (składające się z ołowianu potasowego K4PbO4 i fosforu czerwonego).

Brak komentarzy: